هرآنچه باید از زندگی نامه امام زمان بدانیم(بخش دوم)
(بخش دوم)
ادامه . . .
به نوشته جاسم حسین منابع غیرشیعه بر کتاب «المسترشد» اثر ابوالقاسم بلخی معتزلی (م. حدود ۳۰۱ه. / ۹۱۳م.) اتکا دارد که معتقد است حسن عسکری بی وارث از دنیا رفت و ظاهراً اطلاعات خود در خصوص دسته‌بندی شیعه پس از سال ۲۶۰را از حسن بن موسی نوبختی (و. حدود ۳۰۰ه. ) گرفته است. این کتاب مبنای اطلاعات المغنی عبدالجبار معتزلی (م. ۴۱۵ه. / ۱۰۲۴م.) و ابوالحسن اشعری (م. ۳۲۴ه. / ۹۳۵م.) قرار گرفت و کتاب اشعری مرجع سایر کتاب‌های اهل سنت نظیر ابن حزم (م. ۴۵۶ق. / ۱۰۳۷م). و شهرستانی (م. ۵۴۸ه. / ۱۱۵۳م). دربارهٔ دسته‌بندی‌های شیعه بوده است.[۳۱][۳۲]
بیان موضوع در منابع تاریخ عمومی مسلمانان متفاوت است. محمد بن جریر طبری (۲۲۴–۳۱۰ه. / ۹۲۲م.) که معاصر دوران غیبت بود در تاریخ طبری اشاره‌ای به موضوع امام دوازدهم و فعالیت‌های شیعیان امامی نمی‌کند در حالی که به فعالیت‌های سایر گروه‌های شیعه نظیر اسماعیلیه می‌پردازد و حتی کاربرد حدیث مهدی قائم توسط این گروه‌ها در کسب قدرت را پی می‌گیرد. جاسم حسین علت ذکر نشدن فعالیت‌های امامیه در این کتاب را مخفیانه بودن آن می‌داند. مسعودی (حدود ۲۸۳ – ۳۴۶ه. / ۸۹۶–۹۵۷م.) در مروج‌الذهب، التنبیه و الاشراف و نیز «اثبات الوصیه» که به وی منسوب است به فشارها و سخت گیری‌های عباسیان علیه امامان شیعه که منجر به وقوع غیبت شد می‌پردازد. ابن اثیر (۵۵۵–۶۳۰ه. / ۱۲۳۲م.) در الکامل فی التاریخ به اختلافات میان وکلای امام در دوران غیبت و تأثیر غلو در بروز آن می‌پردازد. به عقیده جاسم حسین ممکن است وی اطلاعات خود را از کتاب «تاریخ الامامیه» اثر یحیی بن ابی طی (م. ۶۳۰ه. / ۱۲۳۲م.) گرفته باشد.[۳۳][۳۴]
نقش: امام دوازدهم شیعه