شعر مهدوی

کجاست جاده عشقت مسافرش باشم

 

کجاست جاده عشقت مسافرش باشم؟
کجاست خیمه سبزت مجاورش باشم؟

بیاکه بی تو دلم را دگر قراری نیست
گرفته بوی خزان و دلم بهاری نیست

کجائی ای همه امید این دل تنها
بیا و مرحمتی کن، به خاطر زهرا (س)

نشسته ام چو گدائی به راهت ای آقا
مگر کنی تو نصیبم نگاهت ای آقا

غلام حلقه بگوشم مرا نگاهی کن
ز لطف و جود و کرامت بیا و شاهی کن